Persoonlijke versus publieke ruimte

De afgelopen decennia wordt er heel veel gebouwd met grote glazen puien. Je ziet het zowel bij kantoren, publieke gebouwen als ook bij woningen. Ik vind het toch altijd curieus… Omdat er naar mijn mening veel te weinig rekening wordt gehouden met de overgang van openbaar / publiek naar het persoonlijke / privé domein.

Ik kan me nog herinneren in een college Stedenbouwkunde dat dit onderwerp werd besproken, dit was in 2004 vermoed ik. De gastspreker was werkzaam als stedenbouwkundig adviseur bij gemeente Amsterdam en had zich bezig gehouden met de ontwikkeling van IJburg. Daar was heel duidelijk de bedoeling een zo’n hoog mogelijke bezettingsgraad (lees grondopbrengst) om zo veel mogelijk gezinnen te huisvesten. Want het huisvestingsprobleem in Amsterdam is al jaren groot dankzij onder andere de urbanisatie. Wat ik me toen nog niet realiseerde was dat al die rechte lijnen en rechte vlakken van stenen materialen zoals wegen, fietspaden en gevels van veel glas ervoor zorgen dat alle energie wegvloeit. Dat heb ik altijd zo gevoeld, maar kon er niet eerder uitleg aan geven.

Als ik nu wandel in de stad valt het me op dat er nog steeds heel veel gebruik gemaakt wordt van glazen grote puien / gevels en rechte vlakke stenen vlakken zoals wegen en wandelpaden. Waar is de overbrugging tussen de openbare ruimte (trottoir / wandelpad) en de persoonlijke ruimte (huis) gebleven?

Er is in veel gevallen geen voortuin, zelfs geen gevelstrook van 1 stoeptegel breed. Met als resultaat: gesloten ramen. Gordijnen dicht. Met als gevolg dat er geen daglicht binnen komt. En dat is toch de hele reden van glas in je gevel he, daglichttoetreding. Mensen leven op licht, op de zon, het laadt je letterlijk op. Tevens voel je je enigszins onprettig, onveilig wellicht. Dat glas is wel een fysieke scheiding, maar vanwege de transparantie geen psychische afscheiding.

Ik stel voor dat we massaal plantenbakken voor de ramen zetten, zodat er een overgang komt tussen het openbare en jouw prive domein. Je zet er wat groen in, wellicht zelfs eetbaar. WIN-WIN it is.

JA IK ONTVANG GRAAG GRATIS INFORMATIE VAN DE HOME COACH CLUB

Mail mij

Anke loves the Homecoachclub

Deze website gebruikt cookies. Blijf je op de website, dan accepteer je het gebruik van cookies.